คำว่าปรุงแต่ง

ไม่ใช่ว่านั่งเป็นคนอยู่
แล้วปรุงนั่นนี่ขึ้นมา
จริงๆ มันไม่มีคน
มันก็ปรุงขึ้นมา

ความโกรธ
มันไม่เคยมีเลย
มันก็มีขึ้นมา
ปรุงเสร็จก็สลายตัวไปเหมือนเเดิม

คำว่าปรุงแต่ง
ก็คือมันเนรมิตขึ้นมา
แต่ว่าไม่ใช่ "คน" มีอำนาจเนรมิต
เป็นการเนรมิตขึ้นจากปัจจัย

ปัจจัยที่เนรมิตมันขึ้นมา
ก็โดนเนรมิตมาอีกทีนึง

ความโกรธเกิดขึ้น
เหมือนเทวดาเนรมิตตัวเองขึ้นมา... ชึ๊บ!!
สักพักเทวดาก็หายตัวไป...แว้บ!!
ความโกรธก็หายไปอย่างนี้

สังขารนี่ไม่ใช่ในเซนส์ว่า
มีอยู่แต่เดิม
แล้วอะไรสักอย่างนี้ มาเนรมิตขึ้น

มันเป็นไปในเซนส์ว่า
เดิมไม่มีอยู่
ปิ๊ง...ก็มีขึ้นมา แล้วก็ดับลงไปเลย

ก็มีจริงเหมือนกัน
แต่แว้บเดียว
แล้วสลายไปเลย

จับต้องไม่ได้...

อวิชชาเท่านั้นที่จะไปยึดเอา
ถ้าความรู้ มันจะยึดไม่ได้
มันจะเห็นว่า
ไม่มีอะไรที่ยึดได้