สัญญามีคำพูดเป็นผล
จำได้ว่าอย่างนู้นอย่างนี้
สัญญาก็พากษ์ขึ้นมา
เป็นเสียงพูด
เป็นตัวแสดงโลก
บุคคลจำได้โดยอาการอะไรๆ
ก็จะกล่าวเป็นโวหารอย่างนั้นๆ
เวทนาอะไรต่างๆ
ก็ต่อมาจากสัญญาได้
เรื่องจบไปนาน
สัญญาผุดมาเสวยเวทนาใหม่
โหดร้ายปานนี้เลยนะ
ถ้าไม่หลงสัญญาก็ไม่พูด
หรือพูดก็ไม่ได้เดือดร้อนไปกับมัน
สัญญาเป็นกลางๆ
ถ้าใช้ถูก ก็ฝึกรู้สึกตัว
ใช้ไม่ถูกก็หลงไปไกล
ไปพอใจ ไม่พอใจกับเรื่อง
ให้มาดูอาการทางจิตแทน
ไม่ต้องหลงไปกับเรื่อง
มาดูสัญญาบางทีผุดอะไรแปลกๆ
คิดอะไรประหลาดๆ
น่าเอ็นดู ลองสังเกตดู
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น