ปฏิบัติไปๆ
โสมนัสมาก็รู้
โทมนัสมาก็รู้
พอเฉยมาไม่รู้
งงละ ไม่รู้จะดูอะไร
หายเลยทีนี้
ไม่ได้ดูความงง
พอไม่รู้จะดูอะไร
จริงๆ ก็คือให้ดูความไม่รู้ว่าจะดูอะไรนั่นแหละ
ดูมันเลยนั่นล่ะ
ที่มันไม่รู้จะดูอะไรก็เกิดจากเหตุปัจจัย
พอหมดเหตุก็หายไป นั่นล่ะ
ถ้าไปตามมันเรื่อย
พอมาถึงจุดนี้ก็หาย แล้วก็วนไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น