ทางพุทธศาสนาเรียกคนเหล่านี้ว่า คนตื้นเขิน
แม้เมตตาวิหารธรรม
ยังเรียกว่าตื้นเกินไป
เมตตานี้ประกอบด้วยสัตว์บุคคล
เป็นเพื่อนเกิดแก่เจ็บตาย ว่ากันไป
ลึกสุดในพระพุทธศาสนาคือตื้นสุด
ไม่เข้าไปที่ไหนเลย
ไม่คิดอะไรเลย
ปล่อยเป็นตามธรรมดาธรรมชาติ
เราก็อยู่กับความจริง
ดูมันเลื่อนไหลเป็นไป
เรียกว่า อยู่ด้วยสุญญตวิหาร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น