บางคนเมื่อเห็นคำแปล
สติ แปลว่า ความระลึกได้
สัมปชัญญะ แปลว่า ความรู้สึกตัว
เลยเข้าใจพลาดไปว่า
ให้เอาสติมากำหนดนึกถึงตัวเองว่ากำลังทำอะไร
กลายเป็นฉันทำนั่นทำนี่
แล้วใจก็ไปจดจ่อกับตัวตน จนเกร็งขึ้นมา
ที่ถูกคือ
พึงมองสติในแง่ว่า
เป็นการคุมจิตให้อยู่กับกิจที่กำลังทำ
ให้มองสัมปชัญญะ ในแง่ว่า
รู้ชัดในสิ่งที่กำลังกระทำ
ไม่ใช่เอาสติมากำหนดตัวตน
ไม่ใช่นึกถึงตัวผู้ทำ
แต่ให้ดึงสติไปไว้กับสิ่งที่กำลังกระทำ
หรือสิ่งที่กำลังเป็นไป
จนไม่มีโอกาสนึกถึงตัวเองหรือผู้กระทำเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น