๒. ตถาคต แสดงธรรมมีเหตุ (สนิทานํ)
นิทาน แปลว่า เหตุ ปัจจัย
ส = ประกอบ
แสดงธรรมมีเหตุ มีที่มาที่ไป
ไม่ได้แสดงลอยๆ
ไม่ใช่นึกอะไรได้ก็แสดง
มีเหตุอย่างนี้ๆ
จึงแสดงอย่างนี้ๆ
ต้องแสดงอย่างนี้ๆ
ไม่สามารถแสดงอย่างอื่นไปได้
แสดงแบบประกอบด้วยเหตุด้วยผล
เพราะมีอันนี้ จึงมีอันนี้
แสดงเรื่องใดเรื่องนึงขึ้นมา
ก็แสดงเหตุ อะไรเป็นเหตุ
ผลเป็นอย่างไร
เวลามองอะไรก็ต้องมองแบบมีเหตุ
การไปมองแบบตัดช่วง เช่น อ้าวเธอด่า ฉันเลยโกรธ
แบบนี้เรียกว่ามองแบบขาดเหตุ
คนด่าเราเฉยๆ ก็ได้
คนด่านเราเมตตาก็ได้
คนด่าเราโกรธก็ได้
ถ้ามองแบบโชะๆ ไปเลย เรียกว่า มองแบบไม่ประกอบเหตุผล
เพราะมันไม่เป็นเหตุเป็นผลกันตรงๆ ไม่ได้ตัดขาด
ธรรมเป็นหลายเหตุหลายผล
ไม่ได้เป็นแบบเหตุเดียวผลเดียว
คนอื่นเขาทำไม่ดี
เราต้องไปนรกมั้ย?
คนอื่นผิดเท่าไรก็ได้
เราไม่ได้ไปนรกเพราะความผิดคนอื่น
แต่เราดันชอบมองความผิดคนอื่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น