ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งแบบหวังผล
เจตนาทำเพื่อตัว (ทั้งน้าน)
อนาคตจะได้นั่นได้นี่
จะได้รูปอย่างนัั้น จะมีตาอย่างนี้
จะได้รับผล
แม้แต่การปฏิบัติธรรม
เดินๆ ไป เดี๋ยวจะดีเอง เดี๋ยวจะรู้เอง
ขยันไปเดี๋ยวต่อไปจะดีขึ้น
สักวันหนึ่งจะบรรลุ
อันที่จริงเขาปฏิบัติให้ไม่มีอาลัยในการกระทำ
ไม่มีความหวัง
ไม่มีอาลัยในการเห็น ในการได้ยิน
อยู่ในปัจจุบันอย่างเต็มที่
แต่อภิสังขารูปทิ
จะมีหวังอยู่
ความหลุดพ้นคือ
หลุดพ้นจากความรู้สึกว่าเรา
ถ้าไม่รุ้ตามความเป็นจริง ก็จะมี "เรา" ได้ขยันไปเรื่อยๆ
ตอนนี้ตัวเองยังไม่ดี
ตัวเองโดนติเตียน
ตัวเองจะไปทำอย่างนี้ๆ เพื่อให้ตัวเองดีขึ้น
เราทั้งหลายมักติเตียนตนเองที่เป็นอยู่
และยกย่องตนเองที่ยังไม่ได้เป็น
ก็วนเวียนอย่างนี้
ถ้ายังเป็นอย่างนี้
มีเจตนาที่จะทำเพื่อตนเองไปเรื่อยๆ
เรียกว่า ปรารภตนเอง
เหมือนจะดี
แต่เป็นเครื่องขวางกั้น
ไม่ก็ปรารภเสียงชม
เป็นคนดี เป็นคนสงบ
คนอื่นจะได้ชมเรา
เป็นที่ตั้งความทุกข์ทั้งนั้น
อุปทิ 4
- ขันธูปทิ
- กิเลสูปทิ
- อภิสังขารูปทิ
- ปัญจกามูปทิ
เมื่อไม่มีความรู้ จึงสมาทานเพื่อตนเอง
แม้กระทำจนเต็มบริบูรณ์ ก็เพื่อตนเองถึงความเต็มบริบูรณ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น