ชีวิตเป็นของน้อย
เพราะดำรงอยู่ชั่วเวลานิดหน่อย
มีอายุน้อย ไม่นาน
ความเป็นไปของนามรูป
เป็นสิ่งที่เกิดขึ้น ประกอบขึ้นในชั่วเวลาหนึ่ง
สุขก็เกิดประกอบกับจิตก็หายไป
ทุกข์ก็เกิดประกอบกับจิตก็หายไป
ทุกอย่างเกิดประกอบกับจิต ก็หายไป
ขันธ์ที่ดับไปแล้ว
ไม่มีการต่อกันอีก
เป็นเพียงปัจจัยที่ทำให้สิ่งต่างๆ เกิดขึ้นในรูปกระแส
ดำรงอยู่เหมือนเม็ดผักกาดบนปลายเหล็กแหลม
ตั้งอยู่ได้ไม่นาน
มาจากที่ที่ไม่ปรากฏ
แตกแล้วก็ไปสู่ที่ที่ไม่ปรากฏ
เหมือนฟ้าแลบในอากาศ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น