ถ้าได้มาแล้ว
พอใจในสิ่งที่มีด้านกายภาพ
ด้านปัจจัย ด้านภายนอก
สันโดษตามกำลังคนให้
สันโดษตามกำลังตัวเอง
สันโดษตามเหตุการณ์
ที่ต้องสันโดษเพราะด้านรูปธรรม
มันกระโดดข้ามไม่ได้
ส่วนนามธรรมไม่ต้องสันโดษ
อันนี้มันไปได้ ข้ามภพชาติได้
ไปในแง่เหตุปัจจัยสืบทอด
ไม่ใช่ได้มาเยอะก็พอใจ
ต้องมาดูว่าพอดีกับตัวเองไหม
พอดีอย่างราชา
พอดีอย่างยาจก
พอดีอย่างภิกษุ
พอดีอย่างฆราวาส
เหมือนกันที่พอดี
แต่พอดีแต่ละคนไม่เท่ากัน
ถ้าเท่ากันเป๊ะ มันก็ไม่พอดี
เหมือนในบริษัท ก็ต้องมีเจ้านายใหญ่กว่าลูกน้อง
ถ้าเท่ากันหมดก็เละ ต่อยกันตาย
เท่ากันไม่ได้แปลว่าพอดี
รูปนามนี่ให้ความสำคัญเท่ากัน อันนี้ก็ไม่พอดี
จิตเป็นใหญ่เป็นประธาน ก็ไม่ได้แปลว่ามันมันเป็นตัวตนอะไร
ไม่เที่ยงเหมือนลูกน้องแหละ
แค่ว่ามันใหญ่กว่า แต่มันไปได้เยอะกว่า นานกว่า ข้ามได้ จึงต้องให้ความสำคัญกว่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น