แก่นสารสาระนี้มีเพียงอย่างเดียว
ความหลุดพ้น
หลุดพ้นจากความรู้สึกว่าเรา
ที่ต้องทำนั่นทำนี่ด้วยความเหนื่อยยาก
เพื่อเรา
เมื่อได้รู้จักการกระทำที่สนองความเพื่อตนเอง
ก็เริ่มรู้ความจริง
แต่ถ้าไม่รู้ก็คิดว่าตัวเองฉลาด
ตัวเองรู้เรื่อง
ตัวเองเก่ง
ก็โง่ต่อไป
เช่น คนด่าเรา
เราก็นึกว่า มันโง่จังมาด่าเราได้ไง
เราโกรธตอบ นึกว่าเราฉลาดเต็มทน
แต่ท่านไม่ได้ว่าอย่างนั้น
ท่านว่าคนโกรธตอบนี้โง่กว่าคนแรกที่ด่าเสียอีก
เพราะที่เขาโกรธได้เพราะขาดสติ
เราไปโกรธตอบ
เหมือนไปตำหนิคนบ้า
เราไปตำหนิคนบ้านี่มันเหมือนอะไร....
เหมือนหมาขาดสติ เลยไปเกิดเป็นหมา
แล้วเราไปด่าหมา ว่าหมาแกไม่ได้เรื่องเลยนะ
อันนี้ใครบ้า....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น