อวิชชา

ทำอกุศลมาจนเคยชิน
ก่อนตาย จิตเป็นกุศล ไปเกิดสวรรค์
ตอนที่จิตเป็นกุศลนี่ ไม่มีอวิชชา

แต่ถามว่าอวิชชาจะไม่เกิดอีกมั้ย
ไม่ใช่
อ้าวทำไม
เพราะมันยังมีเหตุปัจจัยมาส่งเนื่องกันไปเรื่อย

กำจัดอวิชชา (ด้วยการทำวิชชา)
นี่เพื่อไม่ใช่ทำลายกิเลสที่มีนะ
แต่ "ทำลายกิเลสที่ยังไม่เกิดด้วยมรรคที่เกิดขึ้น"

ไม่ใช่ว่ารอกิเลสเกิด อวิชชาเกิดแล้วไป "ทำลาย" มัน
แต่มาเรียนรู้ มาฝึกฝน ตามมรรค
มาเห็นว่า ถ้ายังมีกิเลสอยู่นี่มันลำบากนะ เหนื่อย

ทำลายกิเลสนี่ก็คือทำลายกระแสของกิเลสนี่แหละ
ทำลายตอนกิเลสไม่ได้เกิดขึ้น
ทำลายกระแสอวิชชาด้วยมรรค

ถ้าเข้าใจไม่ถึงตรงนี้
ก็จะไปติดอยู่ว่า ตอนนี้ไม่มีกิเลส ทุกอย่างดีแล้วสิ
ไปอยู่พรหมโลกเป็นล้านปีก็ไม่ได้มีกิเลส ... สบายแฮ ไม่ต้องทำอะไร
หารู้ไม่ กระแสอวิชชายังไม่ดับ

ถึงตอนนี้ไม่มีกิเลส
แต่อวิชชาก็ยังอยู่
แต่จะบอกว่าอยู่ไหนก็ไม่ได้ เพราะมันอยู่ในรูปกระแส
ตัวกระแสนี้เรียกปัจจัย
ถ้าบอกได้ว่ามันอยู่ที่ไหนก็จะกลายเป็นว่ามันมีตัวมีตนไป