การจะเริ่มต้นทำกรรมฐานอะไรจะต้องมี
ความเพียร สัมปชัญญะ มีสติ ก่อน
เพราะไม่งั้นทำไป ไม่เข้าองค์มรรคซะงั้น
แม้แต่จะรักษาศีล ก็ยังต้องมารู้ก่อน
ว่าทำอะไร ทำเพื่ออะไร
เบื้องต้นท่านจึงให้เรามีความเพียร
ความเพียร แปลว่า ความตั้งใจที่จะละกิเลส ละชั่ว มาทำดี
มาทำดีนี่ไม่ได้แปลว่ามาทำอะไรนะ แต่คือตอนตั้งใจดีมันชั่วไม่ได้ นี่แหละ ดีแล้ว
ทีนี้พอมาทำดีแล้ว
ก็ต้องมีปัญญาว่า มันดีบ้างไม่ดีบ้าง ได้บ้างไม่ได้บ้าง
อันนี้คือมีสัมปชัญญะ จุดนี้ถ้าไม่มีปัญญากำกับ
ก็จะ "เอาดี" "ติดดี" อันนี้ก็ชั่วอีก
ทีนี้เพื่อรักษาจิตที่เคยทำได้แล้ว
จะรักษาดีได้นี่ก็ต้องมีสติมารักษา
อย่างน้อยก็รักษาจิตที่มีศีล ไม่ให้มันไปพลาดผิดศีล
ถ้ามันงดเว้นแล้วก็อย่าให้มันไปพลาด
การปฏิบัติตามองค์มรรค 8
ถ้ามันยังไม่เต็มบริบูรณ์นี่ องค์มรรค 3 จะต้องมีเสมอ
คือ สัมมาทิฏฐิ สัมมาวายามะ สัมมาสติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น