ปัญหาที่พบบ้างในการกำหนดจิต
สมมติเคยแต่กำหนดอารมณ์มา
พอมากำหนดจิต
มันจะทำสมาธิไม่ค่อยได้ 5555
งง มาดูจิต มันไม่เป็นอารมณ์เดียว
ซึ่งเดิมเคยทำได้ แต่มาตอนนี้มันทำไม่ได้
เลยงง คำตอบคือ มันก็ต้องเป็นอย่างงั้นแหละ
แต่เดิมเราทำแบบนึง ทำแล้วเป็น "เราสงบ"
ทำแล้ว "เราเพ่งอารมณ์" "เรากำหนดอารมณ์"
ต่อมามากำหนดจิต
สมาธิตอนแรกมาจากการกำหนดอารมณ์ (สมถะ)
คือเท่ากับสมถะนำหน้านั่นแหละ ให้มันได้สติ ได้สมาธิ
แต่ตอนนี้จะเอามาทำวิปัสสนา
ทั้งนี้วิปัสสนานี่เป็นชั้นปัญญา ไม่อาศัยสมาธิก็ไม่ได้
เลยต้องทำแบบนั้นมาก่อน มันเป็นทางผ่าน
ถ้าดูดีๆ มันเหมือนกับทำสองรอบ
รอบแรกกำหนดอารมณ์ ได้ปีติ สุข สมาธิ
รอบสองกำหนดจิต ก็ได้ปีติ สุข สมาธิ
อ่าว ทำสองรอบก็ไม่กำหนดจิตไปเลยสิ
คือมันทำไม่ได้ มันคนละตอนกัน
อันหลังนี่จะทำแบบวิปัสสนา
วิปัสสนาต้องอาศัยสมาธิ จึงต้องเพ่งอารมณ์มาก่อน
อันนี้ก็เป็นประเด็นที่ต้องทำความเข้าใจ
สมถะนี้เพ่งอารมณ์
วิปัสสนาเพิ่งลักษณะ
จริงอยู่มันได้สมาธิมาตั้งแต่ตอนแรกแล้ว
ทำไมต้องมาทำสมาธิอีกรอบ
มันเป็นคนละตอนกัน
ตอนแรกกำหนดอารมณ์ก็สงบนะ
แต่พอมาฝึกสติ ปล่อยการกำหนดอารมณ์
จิตมันก็ไปนู่นไปนี่ ไม่ยอมมาอยู่กับตัว
ใช่ !!! ถ้าไม่ฝึกมันก็ไม่มา
ให้ปล่อยแบบนั้นแหละ !
แต่ฝึกให้มันมาอยู่กับตัว
ให้มันมาอยู่กับตัวเหมือนเดิมนี่แหละ ! แต่ไม่กำหนดอารมณ์
ไม่กำหนดอันใดอันนึง แต่ให้มันมาอยู่กับตัว 5555
อันนี้ยาก มันเป็นคนละวิธีกัน คนละขั้นตอน
ช่วงเปลี่ยนผ่านนี่ก็อาจจะงงนิดนึง
พองงแล้ว ถ้าเอาความสงบเป็นใหญ่ ก็จะกลับไปเพ่งอยู่ที่เดิม
แต่ถ้าทางพุทธ ให้เอาปัญญาเป็นใหญ่
ดังนั้นสงบมาก สงบน้อย ดูตามปัญญาเป็นหลัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น