ผู้ปฏิบัติชอบตอบแบบแข่งสมาธิกัน
ตัวตัดสินจริงๆ มันวัดกันที่สติ ที่ปัญญา
ไม่ได้วัดที่สมาธิ
สมาธิเป็นทางผ่านเฉยๆ
แน่นอนว่าปัญญาต้องอาศัยสมาธิ
แต่มันอาศัยขณิกสมาธิก็ได้ อุปจาระสมาธิก็ได้
คือจะเอาระดับไหนก็ใช้ได้ทั้งนั้น
แต่เวลาเรามาคุยกัน
ชอบเอาอารมณ์ละเอียดมาอวดกัน
บ้าไปโน่น
ถ้าจะแข่งมากน้อยมาดูสติ กับปัญญา
ถ้าสติเกิดบ่อย มันก็จับอารมณ์ได้บ่อย
อารมณ์จะหยาบ / จะละเอียดก็ไม่เกี่ยว
ถ้าปัญญาเกิดบ่อย เห็นแล้ววิจัยได้มั้ยว่าไม่เที่ยง
จะเห็นอารมณ์หยาบก็ได้ ละเอียดก็ได้
ความหยาบ/ละเอียดไม่ได้เกี่ยวกับความก้าวหน้าการปฏิบัติภาพรวมเลย
จับอารมณ์ละเอียดแต่ไม่เห็นไตรลักษณ์
ก็เสียของ
ไม่เกิดผลอะไรในการละกิเลสเลย
จิตฟุ้งซ่านรู้มั้ย
จิตสงบรู้มั้ย
นี่คือถามมีสติ/ไม่มีสติ
ฟุ้งซ่านรู้มั้ยว่าไม่มีตัวตนบังคับไม่ได้
สงบรู้มั้ยว่าไม่มีตัวตนบังคับไม่ได้
นี่คือถามว่ามีปัญญา/ไม่มีปัญญา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น