การกำหนดนามธรรมนี่
ให้ทราบว่าเป็นการ "รู้สึกเอา" ทางใจ
เช่น ผัสสะเป็นยังไง
ผัสสะก็เป็นนามธรรม
คือกำหนดเอา "การรวมกัน" ของอายตนะภายใน ภายนอก วิญญาณ
กำหนดเอา "การรวมกัน" รู้สึกถึง "อาการรวมกัน"
เรียกว่า ผัสสะ
ไม่ได้กำหนดเอา โสตประสาท
ไม่ได้กำหนดเอา เสียง
ไม่ได้กำหนดเอา วิญญาณ
แต่กำหนดเอา การรวมกันของ 3 อันนี้
เรียกว่า ผัสสะ
มันแล้วแต่ว่ากำหนดอะไร
บางอันรับรู้แล้ว รู้สึกว่าพอทนไหว อันนี้คือ กำหนดเวทนา
บางอันรับรู้แล้ว รู้สึกตะขิดตะขวง ทนไม่ค่อยไหว อันนี้คือ กำหนดเวทนา (ทุกข์)
บางอันรับรู้แล้ว ก็รู้สึกธรรมดา อันนี้คือ กำหนดเวทนา (อุเบกขา)
หรือชื่อนู้นชื่อนี้ ใครเป็นคนพูดกัน เห็นปุ๊บก็ อ่อ นี่สัญญาเป็นคนพูดนี่ อันนี้คือกำหนดสัญญา
ใหม่ๆ ด้วยความเคยชิน มันอาจจะออกไปจับตัวเรื่อง
แต่พอทำบ่อยๆ มันก็จะโน้มเอียงมา อ่อ นี่สัญญามันพูดนี่
ต่อไปมันก็ไม่พูดยาวละ ถ้ากำหนดสัญญาได้
หรือกำหนดสังขาร ตัวดูง่ายก็เจตนา
หรือกำหนดจิต ก็เป็นวิญญาณ คือการรับรู้
เวลาปฏิบัตินี่มันก็ขึ้นกับว่าเลือกกำหนดตัวไหน
หรือเห็นตัวไหนง่าย เห็นมุมไหนได้ ก็เอาตัวนั้น
ส่วนใหญ่ทางใจนี่จะเห็นง่าย
ถ้าจะกำหนดครบทุกอันต้องสติปัญญาเยอะ
เป็นหมวดธัมมานุปัสสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น