ศีลนี่เป็นไปเพื่อไม่เดือดร้อนใจภายหลัง
เบื้องต้นก็ไม่ต้องมีมาก
แค่ไม่เดือดร้อนใจก็พอ
ไม่ใช่ว่า "โอ้ย ฟังธรรมมาตั้งนานทำไมยังโกรธอยู่"
"ภาวนามาตั้งนานทำไมยังเลวอยู่"
ที่คิดยังงี้มันก็ไม่ใช่ไม่มีศีลอะไรหรอก
เป็นเพราะ "ความเห็นผิด" เป็น มิจฉาทิฏฐิ
...ประกาศโปรดทราบ คิดอย่างนี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ....
ญาณจึงสำคัญ
การฟังธรรมจึงจำเป็นต้องมาฟังก่อน
เพื่อให้ได้ญาณ รู้ว่าทำอะไรไปเพื่ออะไร จึงจะรู้ว่าแค่ไหนพอ
พอไม่ได้ฟัง
ปฏิบัติก็จะเอานู่นเอานี่ไปเรื่อย
ของเกินทั้งนั้น
พระพุทธเจ้าท่านสอนพอใช้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น